อาหารแต่ละชนิดที่เรารู้จักต่างมีที่มาที่ไปไม่เหมือนกัน ยิ่งถ้าหากเราอยู่ในโหมดของผู้รับประทานก็จะยิ่งไม่สนใจว่า เรื่องราวความเป็นมาของอาหารนั้นมาจากไหน ใครเป็นผู้ค้นพบคิดค้นมันขึ้นมาเช่นเดียวกับ ซูชิคำโต ที่เรานิยมรับประทานกันในยามหิว และเมื่ออิ่มเราก็จะลืมมันไปเลยว่าใครเป็นผู้ค้นพบมันขึ้นมาได้ และศิลปะการกินแบบนี้เริ่มต้นขึ้นจากหนแห่งใด ถึงแม้ว่าจะไม่มีความจำเป็นที่เราจะต้องรู้สตอรี่เรื่องราวของอาหารทุกอย่างก่อนนำมารับประทาน แต่ถ้าลองมองไปถึงอรรถรสในการกิน อารมณ์ในการรับรสชาติของเรา ซึ่งเรื่องราวประวัติความเป็นมาของอาหารญี่ปุ่นมันจะช่วยเราได้ครับ อาหารที่เรารับประทานทุกวันนี้ล้วนถูกประยุกต์ขึ้นมาจากการ ถนอมอาหารในโบร่ำโบราณ จนพัฒนาสู่อาหารสมัยใหม่เช่นเดียวกับ เมนูอย่าง ซูชิคำโต ที่จริงๆ แล้วความเป็นมาของมันอาจจะมีต้นกำเนิกมาจากดินแดนใกล้ๆ บ้านเราทั้งนั้น เพราะหากเรามองลึกเข้าไปถึงกระบวนการขั้นตอนในการใช้วัตถุดิบมาประกอบกันนั้น จะเหมือนการถนอมอาหารแบบชาวริมน้ำโขงแถวบ้านเรานี่เอง ก่อนจะถูกนำไปประยุกต์ต่ออีกขั้นในต่างแดน เช่นเดียวกับอาหารญี่ปุ่นซึ่งจะมีใครรู้เช่นเดียวกับเราไหมว่า ซูชิปลาดิบนั้น มีการดัดแปลงมาจากกระบวนการผลิตปลาส้มในแถบบ้านของเรา หากสังเกตตัวเมนวัตถุดิบของมันเราจะเข้าใจดีอย่างมากเลย เพราะมันแตกต่างกันเพียงรายละเอียดเล็กน้อยของตัวอาหารเท่านั้น หากท่านผู้ชมคนใดนึกภาพไม่ออกลองเปิดเมนูอาหารผัดกระเพราดูได้เลย เพราะวัตถุดิบหลักๆ ของมันก็คือ พริก, กระเทียม, และใบกระเพรา เพียงแค่นี้เท่านั้นที่บ่งบอกที่ความเป็นผัดกระเพรา แต่อยู่ที่ว่าใครจะนำขึ้นไปขยายต่อเพิ่มเติมอย่างไร เนื่องจากแต่ละคนก็อาจจะเพิ่มเติมในสิ่งที่พวกเขาต้องการ โดยยืนพื้นกับวัตถุดิบหลักเหล่านี้ มาทางด้าน ซูชิคำโต ก็เช่นกัน ต้นกำเนิดก็คงไม่แตกต่างอะไรกับผัดกระเพรามาก เพียงแค่เรารู้ว่าวัฒนธรรมการกินนั้นมาจากที่ไหน ก็จะทำให้เราทราบถึงความเป็นมาของตัวอาหารมันได้